By admin
Adrian Newey หัวเราะ นักออกแบบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ Formula 1 – ชายผู้อยู่เบื้องหลังฤดูกาลแข่งขันชิงแชมป์ที่ทำลายสถิติของ Red Bull ในปีนี้ – กำลังถูกตั้งคำถามถึงระดับอัจฉริยะของเขา
เขาเพิ่งถูกถามเกี่ยวกับความลับของทักษะของเขาในด้านวิศวกรรมแอโรไดนามิก คำถามที่กระตุ้นให้เกิดความสนุกสนาน? “จริงหรือที่เจ้ามองเห็นกระแสลม?”
“ไม่ ไม่แน่นอน” เขาตอบ
ยกเว้นปรากฎว่าเขาทำได้
“ฉันนึกภาพออกได้” Newey กล่าว “และถ้าฉันพยายามที่จะเป็นกลาง นั่นอาจเป็นจุดแข็งอย่างหนึ่งของฉัน นั่นคือฉันสามารถวาดภาพสิ่งต่าง ๆ ได้ดีในสายตาของฉัน”
Newey ยืนยันว่าคุณภาพ “ไม่ซ้ำใครอย่างแน่นอน – ขณะนี้เรามีวิศวกรที่ยอดเยี่ยมหลายคนที่สามารถทำเช่นนั้นได้” แต่เขาเชื่อในกรณีของเขาว่ามันได้รับการพัฒนาผ่านการผสมผสานระหว่างพันธุกรรมและประสบการณ์ในวัยเด็ก
พ่อของเขาเป็นสัตวแพทย์ที่ “สนใจคณิตศาสตร์และวิศวกรรมศาสตร์มาก” ในขณะที่ครอบครัวฝั่งแม่ของเขา “มีศิลปะมาก”
“นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการในท้ายที่สุด การผสมผสานระหว่างด้านความคิดสร้างสรรค์และศิลปะ วัดจากวินัยทางวิศวกรรมและด้านการวิเคราะห์” เขากล่าว
ตอนที่เขาอายุประมาณ 11 ปี Newey กล่าวว่าระหว่าง “วันหยุดฤดูร้อนที่ยาวนานและโดดเดี่ยว” เขาเริ่มร่างการออกแบบรถแข่ง และเปลี่ยนให้เป็นโมเดลที่มีโลหะและไฟเบอร์กลาส
“ฉันไม่รู้เลยว่าฉันทำอะไรอยู่ แต่สิ่งที่ฉันทำโดยไม่รู้ตัวคือการพัฒนาความสามารถในการวาดภาพบางสิ่ง สเก็ตช์มัน และพัฒนามันในรูปแบบ 3 มิติ มันคือกระบวนการของการใส่มันลงใน 3D ซึ่งเป็นส่วนสำคัญ
“ถ้าคุณใช้กฎ 10,000 ชั่วโมง ฉันก็ฝึกฝนแบบนั้นตั้งแต่อายุยังน้อยโดยไม่รู้ตัว”
ความสำเร็จของ Red Bull นั้น ‘คาดไม่ถึงเลย’
บริบทสำหรับสิ่งนี้คือ Red Bull RB19 ซึ่งเป็นรถที่ Max Verstappen และทีมของเขาประสบความสำเร็จในฤดูกาลที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติศาสตร์ F1 – จากทุกตัวชี้วัดที่เป็นไปได้
Newey เป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคของ Red Bull – บทบาทที่เขาทำหน้าที่เป็นผู้นำและเป็นแรงบันดาลใจให้กับทีมวิศวกรที่ผลิตสิ่งที่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นหนึ่งในรถ F1 ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา
ความสำเร็จนั้นขึ้นอยู่กับวิธีที่พื้นผิวของรถมีปฏิสัมพันธ์กับอากาศที่ไหลผ่านในขณะที่มันพุ่งไปรอบสนามกรังด์ปรีซ์ การเบรกและการเลี้ยว การขว้าง การไถลอย่างเหลือเชื่อ และการเร่งความเร็ว ซึ่งผู้ขับขี่มีขีดจำกัดความสามารถ
มันมีประสิทธิภาพมากกว่า โดยรักษาระดับดาวน์ฟอร์ซสูงสุดให้สม่ำเสมอและเสถียรมากกว่าสิ่งอื่นใดในสนาม
โดยสรุป นี่คือสิ่งที่ Newey ทำได้ดีกว่าใครๆ และทำใน F1 มานานกว่า 30 ปี – สำหรับ Williams, McLaren และตอนนี้ Red Bull; เป็นผู้นำด้านการออกแบบรถยนต์ที่คว้าแชมป์โลกของนักแข่ง 12 คนและผู้สร้าง 11 คนนับตั้งแต่ปี 1992
Newey เป็นตัวละครที่สุขุมและถ่อมตัวสำหรับของขวัญที่ฟุ่มเฟือยเช่นนี้ เขาหลีกเลี่ยงจุดสนใจ และสำหรับการเปลี่ยนใจเลื่อมใสกับ BBC Sport ครั้งนี้ ถือเป็นข้อยกเว้นสำหรับความไม่พอใจทั่วไปของเขาในการให้สัมภาษณ์
Red Bull เป็นซีรีส์การออกแบบรถยนต์ที่กำหนดยุคล่าสุดซึ่ง Newey เป็นผู้รับผิดชอบในท้ายที่สุด แม้ว่าเขาจะกระตือรือร้นที่จะเน้นย้ำอยู่เสมอว่า “F1 ไม่ได้เกี่ยวกับคนเพียงคนเดียวอย่างชัดเจน แต่เป็นการพัฒนาทีมวิศวกรและการทำงานร่วมกับทีมนั้น ก็ได้รับความพอใจเป็นอันมากเช่นกัน”
ความสำเร็จของปีนี้ – ชัยชนะ 20 ครั้งจาก 21 การแข่งขันจนถึงตอนนี้, 18 ครั้งสำหรับ Verstappen และอีก 18 ครั้งที่จะจบฤดูกาลในอาบูดาบีสุดสัปดาห์นี้ – เป็น “สิ่งที่คาดไม่ถึงโดยสิ้นเชิง” Newey กล่าว
Red Bull ครองครึ่งหลังของฤดูกาลที่แล้ว แต่เขากล่าวว่า: “เราคาดหวังอย่างเต็มที่ในปีนี้ว่าทุกอย่างจะปิดตัวลง”
และเขาเชื่อว่าความสำเร็จของ Red Bull มีรากฐานมาจากความจริงที่ว่าเมื่อมีการเปิดตัวกฎระเบียบใหม่ของ F1 ในปี 2021 ซึ่งถือเป็นการเปลี่ยนแปลงกฎครั้งใหญ่ที่สุดในรอบ 40 ปี – “เราสามารถจัดการเพื่อให้ได้พื้นฐานของรถที่ถูกต้อง”
“ข้อดีคือช่วยให้เราใช้แนวทางเชิงวิวัฒนาการ เพื่อทำความเข้าใจจุดแข็งและจุดอ่อนของรถปีที่แล้ว และพยายามแก้ไขปัญหาดังกล่าวอย่างเหมาะสม” เขากล่าว
นี่เป็นประเด็นสำคัญตลอดอาชีพการงานของ Newey เมื่อกฎข้อบังคับเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในปี 1998 ตอนที่เขาอยู่ที่ McLaren จากนั้นที่ Red Bull ในปี 2009 และ 2022 การออกแบบของเขาคือสิ่งที่กำหนดเทรนด์ซึ่งทีมอื่นๆ ส่วนใหญ่ลงเอยตาม
“เราอ่านกฎเกณฑ์ต่างๆ ได้ดี” เขากล่าว “และกลับมาพร้อมกับรถที่เราสามารถพัฒนาต่อไปได้”
และวิวัฒนาการในปีนี้เป็นอย่างไร?
“การลดน้ำหนักเป็นส่วนหนึ่งของมัน” Newey กล่าว “เราไม่สามารถลดน้ำหนักได้ถึงขีดจำกัดในปีที่แล้ว เมื่อสิ้นสุดฤดูกาล เรายังคงจบการแข่งขันไปอย่างมีนัยสำคัญ มีรายละเอียดมากขึ้นตลอดฤดูหนาวเพื่อลดน้ำหนัก และที่เหลือก็คือการปรับแต่งหลักอากาศพลศาสตร์เป็นหลัก”
ในช่วงสองปีที่ผ่านมามีการมุ่งเน้นอย่างมากในการออกแบบ sidepod ของ Red Bull ซึ่งใช้การตัดส่วนล่างอย่างหนักข้างคนขับเพื่อระบายอากาศรอบๆ ด้านข้างของรถ และมีความลาดเอียงลงอย่างเด่นชัดบนพื้นผิวด้านบนขณะที่เคลื่อนไปทางด้านหลัง
แต่คุณสมบัติเหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งขององค์ประกอบต่างๆ รวมถึงการออกแบบระบบกันสะเทือนด้านหน้าและด้านหลัง โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้พื้นทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด กุญแจสู่ความสำเร็จของรถยนต์ F1 ในปัจจุบันอยู่ข้างใต้
ใต้ท้องรถมีอุโมงค์เวนทูรีสองอุโมงค์ ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วจะมีปีกแคบและยาวทั้งสองด้านของแชสซี ซึ่งสร้างดาวน์ฟอร์ซโดยการเร่งการไหลเวียนของอากาศระหว่างรถกับพื้น ทำให้เกิดแรงดันต่ำที่ดูดรถเข้าสู่สนามแข่ง
“มันเป็นเรื่องของการพยายามปรับสภาพการไหลเพื่อให้ส่วนล่างของรถมีประสิทธิภาพดีที่สุด” Newey กล่าว “สิ่งที่คุณเห็นส่วนใหญ่ก็คือการควบคุมการปลุกของล้อหน้าเช่นเคย ซึ่งในรถแข่งแบบเปิดล้อทุกคันถือเป็นเรื่องใหญ่ และการเพิ่มรูปทรงของส่วนล่างสุดเป็นกุญแจสำคัญในการทำงานทั้งหมด”
‘เฟอร์รารี่ที่แน่นขึ้นและใกล้ชิดยิ่งขึ้นมุ่งหน้าไปในทิศทางที่ถูกต้อง’
บทเรียนจากอดีต
แน่นอนว่าคำถามคือเหตุใด Red Bull จึงค้นพบแนวทางนี้ก่อนใครๆ
ความอัจฉริยะของ Newey อธิบายได้บางส่วน แต่ก็มีแง่มุมหนึ่งของประสบการณ์ของเขาที่ช่วยได้อย่างไม่ต้องสงสัย เขาเป็นนักออกแบบ F1 ที่กระตือรือร้นเพียงคนเดียวที่มีประสบการณ์การทำงานในยุคสุดท้ายที่รถยนต์ใช้อุโมงค์เวนทูรี – ต้นทศวรรษ 1980
Newey ยอมรับว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของคำอธิบายว่าทำไม Red Bull เพียงอย่างเดียวจึงไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญจาก ‘ปลาโลมา’ หรือ ‘การเด้ง’ ในปี 2022
นี่เป็นปรากฏการณ์ทั่วไปในรถยนต์ Venturi – แรงดันต่ำดูดรถลง แต่เมื่อรถลดระดับลงเพียงพอ การไหลเวียนของอากาศอาจหยุดชะงัก และรถจะกระโดดขึ้น เพียงเพื่อให้กระแสลมเริ่มทำงานอีกครั้ง ดูดรถลง อีกครั้งก่อนที่กระบวนการจะเกิดซ้ำ
การสร้างระดับดาวน์ฟอร์ซที่เหมาะสมโดยไม่ต้องเผชิญสิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ดังที่เห็นได้ชัดเจนเมื่อต้นปีที่แล้ว
“ฉันคิดว่าเราบรรลุเป้าหมาย [รูปแบบรถ] ด้วยเหตุผลหลายประการ พยายามดูฟิสิกส์ของการไหลและทำความเข้าใจสิ่งที่เราคิดว่าจำเป็น” Newey กล่าว “แต่ใช่ ปัญหาการเด้งกลับด้วย ฉันรู้สึกประหลาดใจที่ พูดตามตรงไม่มีใครเห็นสิ่งนั้นมาจริงๆ เพราะมันเป็นปัญหาในยุค 80 อย่างแน่นอน
“และฉันจำได้ว่างานแรกของฉันคือนักอากาศพลศาสตร์ที่ Fittipaldi ซึ่งเป็นทีม F1 เล็กๆ ซึ่งมีผู้อำนวยการด้านเทคนิคคือ Harvey Postlethwaite ด้วยรถยนต์ที่มีเอฟเฟกต์ภาคพื้นดินเหล่านั้น ในปี 1981 เราตัดสินใจเช่นนั้นเนื่องจากเราวิ่งส่วนหน้าแข็งมาก เราสามารถลดน้ำหนักได้ด้วยการทิ้งสปริงและแดมเปอร์ทิ้ง แล้วใช้ยางกันกระแทกแทน